Krok wstecz, by móc iść naprzód.

Znów trzeba było zacząć od nowa, odnaleźć się w tym stworzonym przez siebie kosmosie. Nic nie było im bliższe niż skoncentrowanie się na dawnych ideałach muzyki, bohaterach ich młodości, piosenkach, które prowadziły ich przez dojrzewanie. W ten sposób powstał pomysł „Learning English – Lesson one”. Zespół zaprosił swoich idoli, którzy w międzyczasie zostali ich przyjaciółmi, do studia, gdzie nagrali 23 covery. Między innymi: Joey Ramone (Ramones), Handsome Dick Manitoba (Dictators), Cheetah Chrome (Dead Boys), Captain Sensible (The Damned), Charley Harper (UK Subs), Knox (The Vibrators), Nick Cash (999) i TV Smith (The Adverts). 23 piosenki, bez których nie byłoby Toten Hosen, 23 piosenki, bez których zespół prawdopodobniej by się rozpadł, a całość brzmi jak jeden wielki, punkwo-rockowy misz-masz. Kilka dni po nagraniu „Born to lose” nadszedł czas żałoby, gdy poinformowano, że zmarł Johnny Thunders.

Dla uczczenia spektakularnej współpracy cała piątka pojechała do Rio de Janeiro, gdzie razem z angielską legendą napadu stulecia, Ronaldem Biggsem, z którym również świętowali urodziny, nagrali singel „Carnival in Rio (Punk was)”. Po wielomiesięcznych poszukiwaniach źródeł, nagraniach z nowymi i starymi przyjaciółmi i niezapomnianych doświadczeniach, w listopadzie cały materiał był już gotowy. „Learning English – Lesson one” zostało wydane również w Japoni, Australii i USA.

„Menschen-Tiere-Sensationen”-Tour, „Sascha – ein aufrechter Deutscher”, Demonstracja na Hofgarten w Bonn

Od marca do października zespół zwiedził podczas koncertów pół świata. Po trasie „Menschen-Tiere-Sensationen” przyszedł też czas na występy gościnne w Szwecji, Argentynie, Brazylii, Anglii i Norwegii. Po powrocie do Niemiec Toten Hosen zauważyło, że obcokrajowcy byli witani koktajlem Mołotowa i kijem basebolowym. Odpowiedzią Toten Hosen na neonazistowskie zapędy był singiel „Sascha – ein aufrechter Deutscher”.

Zyski ze sprzedaży zespół przekazał na „Düsseldorfski apel przeciwko ksenofobii i rasizmowi”. Bezowocne próby republikanów zakazania utworu za względu na zniesławienie partii, przyczyniły się do sukcesu singla. W bońskim Hofgarten Toten Hosen wraz z Herbertem Grönemeyer i Niną Hagen wystąpili podczas demonstracji przeciwko ksenofobii przed 200.000 tłumem demonstrantów.

Ostatnią płytę Toten Hosen wydało prawie 3 lata wstecz. Przyszedł w końcu czas, by dnie i noce spędzić na próbach, aby stworzyć coś nowego w stylu Toten Hosen.

Wtedy też powstał pomysł na „Kauf mich” – płytę, podczas której powstania najlepiej wykorzystano wszelkie znane chwyty marketingowe. Tematami przewodnimi były: konsumpcjonizm, AIDS, krwawe gry wideo, reality-TV, turystyka i ksenofobia. Campino opowiada o powstawaniu płyty: „Po trzech latach nienapisania żadnego tekstu, musiałem po prostu spisać to, co mnie gryzło. To najbardziej cyniczny album, jaki kiedykolwiek wyprodukowaliśmy.

„Teledysk do pierwszego singla, „Wünsch Dir was” powstał w Nowym Jorku i nie było to wcale proste zadanie. Kto jechał kolejką górską 20 razy pod rząd, wie o czym mowa. Po wydaniu albumu przyszedł czas na trasę. Koncerty odbywały się przed najróżniejszą publiką, składającą się od czterech osób do koncertów stadionowych jako support U2. Hasłem przewodnim było: Żadnej monotonii!Wydany został również album the best of: „Reich & Sexy”.

Campino w następujący sposób wyjaśnił, o co chodzi w tytule: „Nad tytułem zastanawialiśmy się jeszcze podczas pracy nad „Kauf mich”. Ten tytuł pasuje, jest zabawny i pokazuje, że mamy dystans do siebie.” 20 piosenek z 9 albumów i niezliczonych singli dało nowym fanom i przyjaciołom obraz tego, co to tej pory stworzyli Toten Hosen. Pierwszą piosenką na tym albumie był pierwszy utwór z ich pierwszej płyty – „Wir sind bereit”.

„Love, Peace & Money”, „Honest” John Plain, Matt Dangerfield, „Reich & Sexy”-Tour, Buenos Aires, Stanbuł, Tatort

Po zagranicznym sukcesie „Learning English – Lesson one” zespół postanowił wydać za granicą również angielską wersję „Reich & Sexy” z dodatkową japońską wersją okładki.

Pomocą w tłumaczeniu tekstów okazali się starzy znajomi zespołu, m.in. John Plain i Matt Dangerfield z The Boys. Stało się to, co rzadko ma miejsce: Wszystkie 3 albumy znalazły się na listach przebojów w jednym roku. Trasa promująca „Reich & Sexy” okazała się sukcesem – 24 wyprzedane koncerty przed w sumie 200.000 publicznością, która dobrowolnie i z zachwytem uczestniczyła w ponad dwugodzinnej imprezie Toten Hosen. Koncertowali w Europie, Ameryce Południowej, w USA i Japonii. Życie pisze jednak różne scenariusze: W Buenos Aires grali przed 4.000 oczarowanych dzieciaków, a ich hotel był oblegany 24 godziny na dobę. W USA grali jako support Green Day i zapełniali stadiony. Punktem kulminacyjnym był jednak występ w Stambule, podczas którego rozentuzjazmowani nastolatkowie zabrali ze sobą połowę sprzętu nagłaśniającego. Pod koniec roku zespół wystąpił w 300. odcinku znanego niemieckiego serialu kryminalnego „Tatort”, grając marynarzy.

JKP, Radio Fritz, Leningrad Cowboys, Odpady radioaktywne, Stop Chirac, „Musik war ihr Hobby”, Ulmer Höh

Ten rok miał być raczej spokojny, a jednak nie był. Po wielu podróżach ziściło się marzenie Toten Hosen – stworzyli własne studio nagraniowe JKP. Był to ostatni krok do autonomii zespołu, mimo, że do tej pory kontrolowali wszystko, co do dotyczyło ich kariery. Podczas przygotowań do kolejnego albumu nie można było doprowadzić do tego, by fani zapomnieli o zespole. Dlatego też chłopaki wzięli się za dość nietypowe rzeczy. Z jednej strony można było usłyszeć o ich wyczynach w ich własnej audycji radiowej berlińskiej rozgłośni „Radio Fritz”, z drugiej dostarczali rozrywki swoją grą w hockeya z EG Düsseldorf.

Zespół przegrał mecz 10:11 z Leningrad Cowboys, wspieranych przez drużynę narodową Finlandii, mimo kilkutygodniowych treningów z hokeistą DEG Ulim Hiemerem.

Toten Hosen zagrali podczas protestu przeciwko gromadzeniu odpadów promieniotwórczych w Gorleben. W tym czasie pojawił się również sampel „Stop Chicrack”, skierowany przeciwko dążeniom rządu francuskiego do prób atomowych, na którym znajdował się fragment utworu „Alles nur aus Liebe”. Niedługo potem wydany został CD-Box ze wszystkimi utworami z ich pierwszych siedmiu albumów, który nosił tytuł „Musik war ihr Hobby”. Koncert świąteczny był tym razem inny, a jego publiczność została specjalnie wybrana: Publiką byli więźniowie zakładu penitencjarnego Ulmer Höh.